پرسمان قرآنى حج -محمدرمضانی
انواع حج
پرسش: چند نوع حج داريم؟ آيا واجب است كه حتماً يك بار به خانه خدا برويم يا نه؟
پاسخ: خداوند متعال مىفرمايد:
«... وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ...» « آل عمران: 97.»
... و براى خدا، بر مردم است كه آهنگ خانه [او] كنند، آنها كه توانايى رفتن به سوى آن را دارند ...
بر هر مكلفى در طول عمر يك بار حج واجب مىشود، و آن در صورتى است كه «مستطيع» باشد و اگر مستطيع شد، به اجماع تمامى مسلمانان وجوب حج بر انسان مستطيع ثابت است.
برخى از شرايط شخص مستطيع عبارت است از:
1. توشه راه و چيزهايى را كه بر حسب حالش در سفر حج به آن نياز دارد، داشته باشد؛
2. توانايى جسمى براى رفتن به مكه و انجام اعمال حج داشته باشد؛
3. در راه مانعى از رفتن نباشد و راه مكه بسته نباشد؛
4. مخارج همسر و فرزندن خود و كسانى كه خرجى آنان بر عهده اوست را داشته باشد.
بنا بر وضعيت محل سكونت مسلمانان، حج بر سه گونه است: تمتّع، قِران و افراد.
حج تمتّع بر كسى واجب است كه فاصله منزلش تا مكّه بيشتر از شانزده فرسخ شرعى (88 كيلومتر) باشد؛ ولى حج قِران و افراد، وظيفه كسى است كه اهل مكه، يا بين او و مكه شانزده فرسخ شرعى يا كمتر باشد.
مسائل مربوط به اين سه نوع حج به طور مفصل در كتابهاى مناسك حج آمده است، كه هر مكلف براى آگاهى بيشتر در اينباره، بايد به كتاب «مناسك حج» مرجع تقليد خود مراجعه نمايد.
فقهاى اماميه براى وجوب حج شش شرط قرار دادهاند: بلوغ، آزادى، دارا بودن وسائل سفر، زمان و وقت كافى براى رسيدن به مكه، سلامتى و امنيت راه.
پرسش: آيا تمام احكام حج و عمره در سوره حج آمده است؟
پاسخ: سوره حج، بيست و دومين سوره قرآن كريم است كه در سال سوم هجرى در مدينه نازل شده است و تنها بخشى از آيات آن درباره حج است. مثلا در آيات 24 تا 37 اين سوره درباره ساخته شدن كعبه به حضرت ابراهيم عليه السلام و فوائد و آثار سياسى اجتماعى اين فريضه مهم الهى سخن به ميان آمده و در آيه 196 آن، كه يكى از جامعترين آيات در باره حج است، به اقسام حج و احكام آن پرداخته است. از جمله سورههاى ديگرى كه به آيات حج اشاره كردهاند سوره بقره، آيات 158، 189، 196 و 197؛ سوره آل عمران آيه 97 و سوره توبه آيه 3 است كه در مجموع اين آيات به طواف، زمان حج، قربانى، حرمت زناشويى، ممنوعيت فسق و جدال اشاره شده است. در واقع آيات قرآن كريم تنها اصول كلى حج را بيان كردهاند، اما چگونگى انجام حج و جزئيات آن را مسلمانان از سفر حج رسولخدا صلى الله عليه و آله در سال دهم هجرى آموختهاند و ائمه اطهار نيز تنها سنّت رسول خدا صلى الله عليه و آله در كيفيت انجام مناسك حج را بيان داشتهاند.
پرسش: حج اكبر چيست؟
پاسخ: درباره يوم الحج الاكبر كه در آيه سوم سوره توبه آمده، ديدگاههايى وجود دارد؛ به نظر بعضى مراد از آن روز عرفه (نهم ذى حجه) است و به عقيده برخى ديگر، مراد از آن، تمام ايام حج است. عدهاى نيز گويند مراد روز دوم از روز نحر (قربان) است و بعضى مىگويند مقصود از آن روز دهم ذى حجه از سال نهم هجرت است چون در آن روز بود كه مسلمانان و مشركان در يك عمل اجتماع كرده و هر دو طايفه به حج خانه خدا پرداختند و پس از آن سال ديگر هيچ مشركى حج خانه خدا را انجام نداد. علامه طباطبايى مىفرمايد: اين قول مورد تأييد رواياتى است كه از ائمه اهل بيت عليهم السلام رسيده و با معناى اعلام برائت مناسبتر و با عقل سازگارتر است چون آن روز بزرگترين روزى بود كه مسلمانان و عموم زائران مشرك در منا جمع شدند.
پرسش: فردى كه از ابتداى بلوغ نماز نخوانده و روزه نگرفته و اين فرد به حج واجب مشرف شده، آيا قضاى نماز و روزهاش را بايد فرزند بزرگ او ادا كند يا نه؟
پاسخ: در قرآن كريم و روايات اسلامى بر اهميت نماز و جايگاه آن در ميان واجبات دينى تأكيد و سفارش فراوان شده و قرآن كريم به صراحت آن را يك حكم واجب دانسته است:
«... إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً» « نساء: 103.»
... همانا نماز وظيفه ثابت و معيّنى براى مؤمنان است.
روايات اسلامى نيز بر اهميت و وجوب نماز تأكيد دارند؛ پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله مىفرمايد: «نماز ستون دين است».
حضرت امام صادق عليه السلام نيز درباره اهميت و وجوب نماز مىفرمايد: «نخستين چيزى كه آدمى براى آن مورد محاسبه و سؤال قرار گيرد، نماز است، اگر نماز مورد قبول واقع شود، ساير اعمالش نيز قبول مىشود ...»
پس از فوت پدر، نماز و روزههايى كه از او قضا شده بر عهده پسر بزرگتر است و اين يك حكم خدايى، شرعى و بر اساس روايات و سخنان امامان معصوم عليهم السلام است.
فقها و مجتهدان نيز از احاديث و روايات اسلامى چنين حكمى را استنباط و استخراج كردهاند.
افزون بر اين، تمام احكام خداوند متعال از جمله موضوع مورد بحث، بر اساس حكمت و مصلحت صادر مىشود. كمترين حكمتى كه از روايات مىتوان استفاده كرد اين است كه اين عمل براى پسر بزرگتر، جزء اعمال نيكو و صالح شمرده شده است و ثواب فراوان دارد؛ امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «حج، روزه و ... از جانب ميت قضا مىشود و انجام دادن اين كار نيكو و حسن است.»
بنا بر اين اگر پدر از دنيا رفته باشد؛ قضاى نماز و روزههاى او بر عهده پسر بزرگتر است و اين موضوع ارتباطى با اينكه پدرش حج انجام داده، اما نماز و روزه قضا به جا گذاشته ندارد، ولى در حال حيات و تا موقعى كه زنده است بر عهده خود اوست و بايد خودش نماز و روزهاش را نيز مانند حج انجام دهد، يا قضا كند.
و به دليل اختلاف نظر مراجع معظم تقليد نسبت به حكم نمازهايى كه عمداً نخوانده است مكلّف بايد به نظر مرجع تقليد خود مراجعه نمايد.
پرسش: معناى آيهاى كه مردم در طواف خانه خدا مىخوانند چيست؟
پاسخ: حج و عمره اعمال فراوانى دارد كه با احرام آغاز مىشود و با طواف نساء پايان مىيابد، احكام و مسائل آن در كتاب «مناسك حج» بيان شده است. هر مرجع تقليدى علاوه بر رساله عمليه، كتاب مناسك حج هم دارد، به هر حال در طواف، آيهاى خوانده نمىشود، دعاهايى از امامان عليهم السلام نقل شده است كه مستحب است در حال طواف، كعبه، خوانده شود.
در ضمن بايد توجه داشت كه در هفته حج از سيماى جمهورى اسلامى، فيلم طواف حاجيان نمايش داده مىشود و همراه با نمايش آن، «لبيك» ها پخش مىشود؛ اين «لبيك» ها در حال طواف گفته نمىشود، بلكه به هنگام مُحرم شدن گفته مىشود جملات لبيك بدين شرح است:
«لبيك اللهم لبيك لبيك لا شريك لك لبيك ان الحمد و النعمة لك و الملك لا شريك لك لبيك.»
اجابت كردم تو را اى خداوند، اجابت كردم تو را، اجابت كردم تو را، شريكى براى تو نيست، اجابت كردم تو را، همانا حمد و نعمت و پادشاهى براى توست، شريكى براى تو نيست، اجابت كردم تو را.
برچسبها: علوم قرآن, تاریخ قرآن, علوم قرآنی