در برخی از نظریه ها اینگونه بحث می شود که به جاذبه های توریستی باید به عنوان یک ساختار سیستمی نگریست. ساختاری که خود زیر مجموعه سیستم بزرگتری به نام توریسم است.
توریست ها نیز نه فقط به عنوان مصرف کنندگان یا کاربران این سیستم، بلکه جزئی از این سیستم محسوب می شوند. اگر توریست ها از یک بنای تاریخی دیدن نکنند به آن مکان نمی توان لقب جاذبه توریستی اطلاق نمود. از همین روست که توریست ها یکی از اجزای اصلی چنین سیستمی به شمار می آیند. وجود جاذبه های توریستی باعث می شود توریست ها بیشتر خرج کنند. عبارتی که به صورت عام برای تعریف « جاذبه توریستی » پذیرفته شده باشد وجود ندارد، اما در زیر سه تعریف از آن آورده شده است:
۱. یک مکان گردشی است که با هدف اصلی سرگرمی، گشت و گذار و یا آموزش برپا شده است و به صورت دائمی در دسترس عموم مردم قرار دارد. این مکان اساساً یک فروشگاه خرده فروشی یا مکانی برای تمرینات ورزشی و نمایشی نیست. این مکان اساساً یک فروشگاه خرده فروشی یا مکانی برای تمرینات ورزشی نیست. این مکان لزوماً باید بدون نیاز به ثبت نام در دوره های مشخصی از سال در دسترس عموم باشد و باید قادر به جذب توریست ها، بازدید کنندگان روزانه و ساکنان محلی باشد.
۲. یک منبع دائمی مشخص که با هدف لذت، تفریح، سرگرمی، و یا تحصیلات و برای بازدید عموم مردم کنترل و مدیریت می شود.
۳. یک ویژگی در یک مکان، یک صحنه، یک مرکز ( که برای انجام امور خاص برپا شده است ) و یا یک فعالیت است. چیزی با این ویژگی ها می بایست موارد زیر را بر آورده سازد:
· امکان گرفتن یا نگرفتن مبلغ ورودی وجود دارد.
· باید به گونه ای ایجاد شده باشد که پتانسیل های فوق را به واقعیت تبدیل کند.
· به عنوان یک جاذبه باید به گونه ای مدیریت شود که رضایت مشتریان را فراهم آورد.
· باید بازدید کنندگان را از مکان های دور و نزدیک اعم از توریست ها یا ساکنان محلی جذب خود نماید.
· باید موجبات سرگرمی و خوشی مشتریان را فراهم آورد و راه هایی برای گذراندن لذت بخش اوقات آنها پیشنهاد کند.
· باید سطح مناسبی از تسهیلات و خدمات را برای برآورده ساختن تقاضاها، نیازها، و علاقه های بازدیدکنندگان فراهم آورد.
گرچه جاذبه های مصنوعی عموماً به آثار تاریخی و فرهنگی اطلاق می شود اما مجموعه های تفریحی از قبیل باغ وحش ها و پارک های سرگرمی را نیز شامل می شود. جاذبه های مصنوعی را به روش های گوناگون همانند زیر می توان دسته بندی کرد:
- جاذبه های اوقات فراغت از قبیل استخر، اسکی یا هاکی روی یخ و بولینگ.
- سرگرمی از قبیل تئاتر، کنسرت، سینما، باغ وحش، فناوری های نوین.
- مکان های تاریخی از قبیل موزه ها و محوطه های باستانی
- مکان های فرهنگی از قبیل موزه ها و نمایشگاه های هنری.
- مکان های صنعتی قدیمی یا بسیار جدید.
- وسایل حمل و نقل قدیمی از قبیل درشکه ها، خودرو های کالسکه مانند کشتی ها و یا قطارهایی که با بخار آب حرکت می کنند از جاذبه های توریستی محسوب می شوند و می توان از آنها با کاربری سرگرمی استفاده کرد.
بسیاری از صنایع مدرن همچون کارخانه های مشهور سازنده وسایل شیشه ای تزئینی و یا خودرو های بسیار لوکس به این نتیجه رسیده اند که با باز کردن در های مجتمع های صنعتی خود به روی علاقمندان به بازدید می توانند روابط عمومی خوبی با مشتریان خود برقرار کند. جدای از دسته بندی جاذبه های طبیعی و مصنوعی یک دسته بندی دیگر با عنوان « جاذبه های رویدادی نیز وجود دارد که شامل موارد زیر می گردد:
- رویداد های ورزشی
- جشنواره های هنری
- بازار ها و نمایشگاه ها
- مراسم سنتی و رویداد های قومی
- جشنواره های تاریخی که هر ساله برگزار می شوند
- رویداد های مذهبی
گاهی اوقات ممکن است همپوشانی هایی بین دسته بندی های معرفی شده به وجود آید. به عنوان مثال بازسازی نمایشی نبرد های گذشته در مکان های تاریخی به صورت زنده از آن جمله است.
جاذبه های طبیعی شامل موارد زیر می باشد:
۱. مناظر خشکی
۲. مناظر دریایی
۳. مناطق حفاظت شده طبیعی یا پارک های بازی
۴. جنگل ها و پارک های ملی یا منطقه ای
۵. مناطق با آب و هوای ویژه
۶. مناطق با زندگی گیاهی ویژه
۷. حیات وحش
مناطق با ویژگی های زمین شناسی
برچسب‌ها: توریست, توریسم, جهانگردی
